Werken met kinderen. Het is divers, uitdagend en vooral fascinerend. De ene keer heb je een peuter voor je neus, dan weer heb je te maken met een puber van zestien jaar. De manier van omgaan is bij allebei anders, maar één aspect blijft hetzelfde: het zijn kinderen. En hoe ziek ze ook zijn, jonge mensen blijven zoeken naar de positieve kant. Arno Deege: ‘Elke dag leer ik opnieuw van de kinderen. Hoe zij omgaan met ziekte en tegenslagen is ongekend. Zij zorgen ervoor dat ik elke dag vol motivatie aan de slag ga!’
Arno Deege werkt als zorgcoördinator op de stamceltransplantatie unit bij het Prinses Máxima Centrum. Hij begon hier in 2015 toen de eerste afdeling van het ziekenhuis net gestart was. Maar waarom koos hij voor dit vak? En hoe kwam hij bij het Prinses Máxima Centrum terecht?
Van verpleegkundige naar verpleegkundigste
‘De gezondheidszorg trok mij altijd al. Na de start van mijn geneeskundestudie, had ik al snel het gevoel dat ik iets miste.’ Arno wilde niet enkel gesprekken voeren om vervolgens weer naar een volgende patiënt te gaan. Hij wilde juíst degene zijn die er na een gesprek is en een patiënt het gevoel geeft dat hij of zij er niet alleen voor staat. ‘Ik besloot te stoppen met geneeskunde en begon met de opleiding tot verpleegkundige. Tijdens mijn laatste stage op een kinderafdeling, wist ik het zeker dat mijn plek als verpleegkundige op de kinderafdeling is’.
De manier hoe er met kinderen wordt gewerkt, bevalt Arno goed. ‘Om een voorbeeld te noemen. Op de volwassenenafdeling liep ik drie keer per dag een controle waarvoor ik om zes uur ’s morgens iedereen wakker moest maken. Dat vond ik gek. We deden enkel een meting en daarna wachtte de patiënt tot de visite om tien uur begon. Toen ik later op de kinderafdeling meeliep, deden we de meting pas als het kind wakker was. Deze manier van werken, zorgtaken uitvoeren op het ‘ritme’ van de patiënt, gaf mij een fijn gevoel. En dat gevoel werd gedurende die stage alleen maar sterker!’
Groeien is springen in het onbekende
En dus specialiseerde Arno zich na zijn opleiding tot kinderverpleegkundige. ‘Ik werkte in Amsterdam toen ik over de ontwikkeling van het Prinses Máxima Centrum las. Op een informatieavond over het centrum leerde ik dat een band opbouwen met ouders en kind, om zo tot een wederzijdse goede samenwerking te komen, een groot onderdeel is van chronische zorg. En dat is precies wat ik zocht.’
‘De kans om in mijn vak bij de start van een nieuw ziekenhuis en onderzoeksinstituut te zijn, komt niet vaak voor. En dan ook nog eens een ziekenhuis met de ambitie om bij de top van de wereld te horen. Deze mogelijkheid kon ik niet laten schieten.’
Inmiddels werkt Arno al zes jaar bij het Prinses Máxima Centrum. Gestart als kinderverpleegkundige en in de loop der jaren doorgegroeid tot zorgcoördinator. ‘Het opstarten van de organisatie en alle mooie momenten en frustraties die dit met zich meebracht, was één van de grootste uitdagingen in mijn leven. Ik ontwikkelde mezelf enorm, zowel op persoonlijk als op professioneel vlak, en daarom ben ik blij dat ik deze kans met beide handen greep. We hebben inmiddels al veel bereikt, maar om aan de top te komen en te blijven moeten we door. Stilstand is achteruitgang.’
Rode schoenen
Bij de oprichting van het Prinses Máxima Centrum zat Arno met verschillende kartrekkers uit andere ziekenhuizen samen. ‘Iedereen had vanaf het begin hetzelfde doel voor ogen: het zo goed mogelijk doen voor kind en ouder. We staan er hetzelfde in en juist dát zorgt voor een goede sfeer.
Ook nu het Prinses Máxima Centrum een aantal jaar bestaat, is het teamgevoel nog hetzelfde. We zijn een hechte groep. Los van alle mooie momenten, zijn er ook heftige gebeurtenissen. Dat verbindt ons.’ Ook het contact met kinderen en ouders zorgt ervoor dat Arno met plezier naar zijn werk gaat. ‘Kinderen zijn zo puur en zien dingen die niemand anders ziet. Zo kocht ik een keer nieuwe schoenen voor het werk. Rode. Dan stond ik achter het gordijn en werd ik door kinderen herkend aan mijn schoenen. Een ouder vertelde mij dat ze in het bos een rode schoen zagen liggen. Haar kind riep gelijk dat dat de schoenen van mij waren. Sindsdien koop ik alleen nog maar rode schoenen, speciaal voor de kinderen!’
Ben jij de verpleegkundigste?
Het Prinses Máxima Centrum is altijd op zoek naar kinderverpleegkundigen, oncologieverpleegkundigen en algemeen verpleegkundigen die willen doorgroeien tot kinderoncologieverpleegkundigen. Arno en zijn collega’s zijn het komende jaar te volgen en delen alles over hun werk én het Prinses Máxima Centrum met jou! Wil jij nu al meer weten? Neem dan contact op met Laura Andela via +31 6 – 50 00 65 55 of recruitment@prinsesmaximacentrum.nl.